Alexander Hamilton (11 de xineru de 1757, Charlestown (es) – 12 de xunetu de 1804, Nueva York) foi un economista, filósofu, militar, políticu, ayudante de campu, oficial, escritor, empresariu y abogáu d'Estaos Xuníos.
Participó na Guerra de la Independencia y foi secretariu y amigu íntimu de George Washington. Ye consideráu unu de los Padres Fundadores de los Estaos Xuníos.
Tomó parte na redaición de la Constitución de los Estaos Xuníos. Pa llograr convencer a los neoyorquinos de la necesidá d'aprobala, escribió, xunto a James Madison y John Jay, una serie d'ensayos sol seudónimu de «Publius», conocíos davezu como los Papeles de la Federación» (Federalist Papers).
Foi'l creador del Partíu Federal de los Estaos Xuníos, primer partíu políticu de la historia de los Estaos Xuníos, que dirixó hasta la so muerte.
Escoyíu per Washington primer Secretariu de l'Ayalga de la nación (1789–1795), dende esi cargu entamó la banca, estableciendo'l Primer Bancu de los Estaos Xuníos y realizó una política proteicionista que, al gravar con impuestos los llicores fuertes importaos, causó la llamada Guerra del whiskey (1794).
Tuvo numberosos enfrentamientos con Thomas Jefferson y con James Madison al apostar por dotar al Gobiernu interestatal de mayores competencies, ente que'l so rival inclinar a da-y mayor poder a los gobiernos estatales. Nesti contestu, produzse tamién unu de los primeros alderiques sobre economía política de los Estaos Xuníos, nel que Hamilton amuésase partidariu de fomentar la industria con midíes proteicionistes (na so Report on Manufactures), como contrapartida a la idea de fomentar l'agricultura dexando al comerciu al serviciu d'ella, postura adoptada por Thomas Jefferson; a pesar del trunfu políticu del postreru, los hamiltonianos vieron trunfar les sos idees.
Alexander Hamilton ye consideráu de cutiu el «santu patrón» de la Escuela americana que, según dellos historiadores, apoderó la política económica norteamericana a partir de 1861.[7] Sofitó firmemente la intervención gubernamental en favor de la industria y el comerciu nacionales, a la manera de Jean-Baptiste Colbert, como llueu dende la seronda de 1781.[8]
Hamilton oponer a los postulaos británicos de comerciu llibre, que consideraba que favorecíen los intereses de les potencies colonialistes ya imperialistes, en favor del proteicionismu norteamericanu, que sicasí favoreceríen el desarrollu industrial y la economía de les naciones emerxentes.
Morrió nun duelu col vicepresidente Aaron Burr.